Don't knock.. I am done!!

In a glass room; I sit at a corner!
People love to look at me and move on...
Few knock the walls and abort my serenity..
Emotions get injected into me as i see them..

I try to decode their burbles and understand nothing..
I search for mercy and love in their wily eyes
I hit the walls rapidly to touch them..
There I see them motionless and frozen;
Their eyes open wider, dazzle and they vanish!

I scream and cry; no one bothers..
Each line of the scratch reminds me the dazzled eyes,
the broken nails and the flooded blood..

It takes time to heal; it does!
I pat my shoulder and pacify me..
"Man! its the black curse!"

Often I dream of a one with an Axe in hand!
to reduce my walls into pieces..
I slowly get dissolved with the tranquility once again ..

I now sense, the vibrance of palms as it get rubbed on the walls..
The aura scares me like a summer thunder..
Heaven's sake! People.... Don't knock..
I am done with you.. Don't knock.


tic...! tic....!! tic......!!!

The Evening Ignites...

Even with the dashes of breeze;

I felt your tender touches...

Even in the pure darkness;

I saw your fascinating eyes...

Even in the smell of salinity;

I smelled your aromatic sweat...

Even with the roaring waves;

I heard your melodic kisses...

Knowingly I stole your kerchief;

Unknowingly I missed my damn self...

The sands though undergo so many walks;

Trusted our imprints would be intact...

I wished the moments last forever;

I wish it for the memories now...

Everything else around me is alive;

Your absence leaves me marooned...

There can't be another graceful evening;

There can't be another contentful heart;

There can't be another soulful love...

மாயலோகமோ உன் பார்வை

ஓயாமற் அழைத்தும் ஒருமுறையும் வாராதது தகுமா?

வேயாமற் கிடத்திய விளைந்த மூங்கிலென வீணாகவோ?

தீயாக தென்றல் வீச தீரா நீ கற்ப்பித்தனையோ ?

நோயோ நஞ்சோ என் தனிமையின் முன் செல்லுமோ?

மாயலோகமோ உன் பார்வை நான் எனை மறக்க.!

பாயாமற் பதுங்கி நிற்க பாவிமனம் கருதுவதென்னே ?

பொய்யா மேகமென விழிகள் பொழிவதை காணாயோ ?

மையாக நானும் பவவெயிலில் கருத்திருப்பதை அறியாயோ?

வாயார நேசம் விளம்ப உன் வாய்மணம் மாறிடுமோ?

தூயாயே துஞ்சவோர் துணையில்லா துயர் உணராயோ ?

ஐயோ! ஆயர் குல தீபமே என்னை எரிக்காதே ..

மேயாத உன் லீலைகளுக்கு என்னை இரையாக்காதே!!

கருப்பா.. அழுக்கா!!

கட்டியணைக்க கருப்பனென்றும் அழுக்கனென்றும்
எண்ணெய் பிசுக்கனென்றுமா இயம்புவேன் ?..
கட்டியணைக்க..

விரல் சுட்டிக் காண்பித்தே பரிகசிக்கும்
வெட்டி வஞ்சியரின் வாய்க்கு அவலானேன்..
கட்டியணைக்க..

திட்டித் தீர்க்கும் தாயின் சொல்லும் தட்டி - தினைத்
தட்டினை வட்டமிடும் சிட்டெனவே வந்தேன்
கட்டிலை நனைத்திடும் கண்ணீரை நிறுத்தி
மட்டிலா மகிழ்ச்சி மனமெங்கும் பொங்க நீ..
கட்டியணைக்க..

தாக்கம்...

உன் கருமை எனை காந்தமாய் ஈர்க்கிறது..
ஒரு கணம் நீ கண் இமைக்க என் உலகம் இருள் சூழ்கிறது..
உவமை என்ன சொல்ல உன்மீது நான் கொண்ட காதலுக்கு..
உயிர் காற்றுடன் உன்னையும் சேர்த்து சுவாசிக்கிறேன்..
சுவாசம் நிரப்பும் போதெல்லாம் நீ என்னுள் நிறைகிறாய்..
சுவாசம் வெளிவிடும் ஒரு நொடிப் பிரிவையும் தாளேன்..
உயிரே ஒ என் உயிரே..
என்னுள் நீ எவ்வேளையும் இருக்க நான் சுவாசித்தல் போதும்...
உன் நினைவுகள் எனை தழுவ நான் இருப்பேன் தவம்..
தமியனாய் என்றும்...........

சரியன்றோ

சரியன்றோ உன்னை நம்பியிருத்தல்
சரியன்றோ !!


கிரிதாரி உன்னை சகலமென்று எண்ணி ..
மறுவேறவரையும் நான் மதியாதிருத்தல்
சரியன்றோ !!


மறதியில் வையக வாழ்வினில் திளைத்திடினும்,
பிறவிகள் தோறும் பிணிகளை போக்கிடுவாய் .
குளிர் மழையில் நனைந்திட்ட துளிரினைப் போல் என் மனம்,
துணையின்றி தவிப்பது, தருமமோ? ஞாயமோ?

கோபம்

அன்று கருணையற்ற கமலவிழிகள்
இன்று காதல் செய்குதுவோ..

உறவும் இல்லை; உரிமையும் இல்லை
உண்மை அறிந்தும்; உதவ மறந்த..
கருணை..

பழம் பிறவியில் பண்ணிய வினை
பழுத்த தாழியை உடைத்ததுவோ?
கொழு கொம்பற்ற கொடியெனவே
அழுதிடும் இந்த அன்பனைச் சேரா..
கருணை..

நெருப்பில் வெந்து பொசுங்கிருப்பேன்
நீரிலாவது அமிழ்ந்து கரைந்திருப்பேன்
உனை நம்பியே உயிர் பூத்த
சங்கர மலரினை சபையினில் மிதித்த..
கருணை..

I am fragile..

I embellished you...

I love you..

You employed me...

One day you broke me..

I just got scattered..

I was collected by someone,

in the very minute I was trash..

You can't blame me..

I was made to be fragile and sensitive..

It was you who missed me..

I am sure..

I 'll be given more births

for more breakages..

Either of us will not be

in the same structure to

identify each other..

I may not even reach you..

I can only pray that no other glass hurt you as I did..

I know you; but not about my fellow beings..

I am fragile and sensitive..