Don't knock.. I am done!!

In a glass room; I sit at a corner!
People love to look at me and move on...
Few knock the walls and abort my serenity..
Emotions get injected into me as i see them..

I try to decode their burbles and understand nothing..
I search for mercy and love in their wily eyes
I hit the walls rapidly to touch them..
There I see them motionless and frozen;
Their eyes open wider, dazzle and they vanish!

I scream and cry; no one bothers..
Each line of the scratch reminds me the dazzled eyes,
the broken nails and the flooded blood..

It takes time to heal; it does!
I pat my shoulder and pacify me..
"Man! its the black curse!"

Often I dream of a one with an Axe in hand!
to reduce my walls into pieces..
I slowly get dissolved with the tranquility once again ..

I now sense, the vibrance of palms as it get rubbed on the walls..
The aura scares me like a summer thunder..
Heaven's sake! People.... Don't knock..
I am done with you.. Don't knock.


tic...! tic....!! tic......!!!

The Evening Ignites...

Even with the dashes of breeze;

I felt your tender touches...

Even in the pure darkness;

I saw your fascinating eyes...

Even in the smell of salinity;

I smelled your aromatic sweat...

Even with the roaring waves;

I heard your melodic kisses...

Knowingly I stole your kerchief;

Unknowingly I missed my damn self...

The sands though undergo so many walks;

Trusted our imprints would be intact...

I wished the moments last forever;

I wish it for the memories now...

Everything else around me is alive;

Your absence leaves me marooned...

There can't be another graceful evening;

There can't be another contentful heart;

There can't be another soulful love...

மாயலோகமோ உன் பார்வை

ஓயாமற் அழைத்தும் ஒருமுறையும் வாராதது தகுமா?

வேயாமற் கிடத்திய விளைந்த மூங்கிலென வீணாகவோ?

தீயாக தென்றல் வீச தீரா நீ கற்ப்பித்தனையோ ?

நோயோ நஞ்சோ என் தனிமையின் முன் செல்லுமோ?

மாயலோகமோ உன் பார்வை நான் எனை மறக்க.!

பாயாமற் பதுங்கி நிற்க பாவிமனம் கருதுவதென்னே ?

பொய்யா மேகமென விழிகள் பொழிவதை காணாயோ ?

மையாக நானும் பவவெயிலில் கருத்திருப்பதை அறியாயோ?

வாயார நேசம் விளம்ப உன் வாய்மணம் மாறிடுமோ?

தூயாயே துஞ்சவோர் துணையில்லா துயர் உணராயோ ?

ஐயோ! ஆயர் குல தீபமே என்னை எரிக்காதே ..

மேயாத உன் லீலைகளுக்கு என்னை இரையாக்காதே!!

கருப்பா.. அழுக்கா!!

கட்டியணைக்க கருப்பனென்றும் அழுக்கனென்றும்
எண்ணெய் பிசுக்கனென்றுமா இயம்புவேன் ?..
கட்டியணைக்க..

விரல் சுட்டிக் காண்பித்தே பரிகசிக்கும்
வெட்டி வஞ்சியரின் வாய்க்கு அவலானேன்..
கட்டியணைக்க..

திட்டித் தீர்க்கும் தாயின் சொல்லும் தட்டி - தினைத்
தட்டினை வட்டமிடும் சிட்டெனவே வந்தேன்
கட்டிலை நனைத்திடும் கண்ணீரை நிறுத்தி
மட்டிலா மகிழ்ச்சி மனமெங்கும் பொங்க நீ..
கட்டியணைக்க..

தாக்கம்...

உன் கருமை எனை காந்தமாய் ஈர்க்கிறது..
ஒரு கணம் நீ கண் இமைக்க என் உலகம் இருள் சூழ்கிறது..
உவமை என்ன சொல்ல உன்மீது நான் கொண்ட காதலுக்கு..
உயிர் காற்றுடன் உன்னையும் சேர்த்து சுவாசிக்கிறேன்..
சுவாசம் நிரப்பும் போதெல்லாம் நீ என்னுள் நிறைகிறாய்..
சுவாசம் வெளிவிடும் ஒரு நொடிப் பிரிவையும் தாளேன்..
உயிரே ஒ என் உயிரே..
என்னுள் நீ எவ்வேளையும் இருக்க நான் சுவாசித்தல் போதும்...
உன் நினைவுகள் எனை தழுவ நான் இருப்பேன் தவம்..
தமியனாய் என்றும்...........

சரியன்றோ

சரியன்றோ உன்னை நம்பியிருத்தல்
சரியன்றோ !!


கிரிதாரி உன்னை சகலமென்று எண்ணி ..
மறுவேறவரையும் நான் மதியாதிருத்தல்
சரியன்றோ !!


மறதியில் வையக வாழ்வினில் திளைத்திடினும்,
பிறவிகள் தோறும் பிணிகளை போக்கிடுவாய் .
குளிர் மழையில் நனைந்திட்ட துளிரினைப் போல் என் மனம்,
துணையின்றி தவிப்பது, தருமமோ? ஞாயமோ?

கோபம்

அன்று கருணையற்ற கமலவிழிகள்
இன்று காதல் செய்குதுவோ..

உறவும் இல்லை; உரிமையும் இல்லை
உண்மை அறிந்தும்; உதவ மறந்த..
கருணை..

பழம் பிறவியில் பண்ணிய வினை
பழுத்த தாழியை உடைத்ததுவோ?
கொழு கொம்பற்ற கொடியெனவே
அழுதிடும் இந்த அன்பனைச் சேரா..
கருணை..

நெருப்பில் வெந்து பொசுங்கிருப்பேன்
நீரிலாவது அமிழ்ந்து கரைந்திருப்பேன்
உனை நம்பியே உயிர் பூத்த
சங்கர மலரினை சபையினில் மிதித்த..
கருணை..

I am fragile..

I embellished you...

I love you..

You employed me...

One day you broke me..

I just got scattered..

I was collected by someone,

in the very minute I was trash..

You can't blame me..

I was made to be fragile and sensitive..

It was you who missed me..

I am sure..

I 'll be given more births

for more breakages..

Either of us will not be

in the same structure to

identify each other..

I may not even reach you..

I can only pray that no other glass hurt you as I did..

I know you; but not about my fellow beings..

I am fragile and sensitive..

குயிலே

கோவிந்தன் குணம் கூவாய் - குயிலே !
கோவிந்தன் குணம் கூவாய் ...

திருமகள் நேயன் ; திகழொளி மார்பன் ..
தீரம் உணர்ந்த தருணமதிலே

வந்தனை செய்வோரின் குந்தகம் நீக்கிடும்;
வாழ்க்கை படகினை கரை தனில் ஏற்றிடும்;
தாசனின் மனதினை காதலில் நெகிழ்த்திடும்;
குணம் கூவாய்; சுகம் காண்பாய் ..
குயிலே !!!

வேங்கட ரமணா...

திருமலையில் வாழும் வேங்கட ரமணா..
அருள் மழையை பொழியும் ஆனந்தநிலையா..

மனமொன்று உண்டு மறை புகழும் வேந்தா
உனைஅங்கு வைத்தேன் ஒரு வரம் நீ தாராய்!..

உனை அன்றி உலகில் உறவேதும் இல்லை ..
உன் நினைவையன்றி உணர்வேதும் இல்லை ..
வனமாலை தரிக்கும் ; வசுதேவன் மைந்தா
தாசனுக்கிரங்க தாமதம் ஏனோ!!

பிரிவாற்றாமை

என் கண்களாலே கண்டேன் கண்ணா

நீ கோபியர் கூவிட ஓடிடும் அழகினை .. என்..

உன் நெஞ்சினில் நேசமில்லை!! நினைத்திட ஆசை இல்லை!

பரிவென்ன பாறையில் மலர்ந்திடுமா?...

மாயவன் அணிந்துள்ள மாலையே நீ கேளு !

ஓயாமற் பருகுவேன் நாமாம்ருத பாணம்..

உறவென்ன ஊடலில் உடைந்திடுமா ?

ஹோலி

வண்ணங்கள் அள்ளி தெளிக்காதே கண்ணா

ஹோலியன்று புத்தாடை மேல்..

தோழியர் குழாம் கேளி செய்யும்..

உன் ஜாலம் கண்டால், மணிவண்ணா

(வண்ணங்கள் ...)

வானவில் மின்னி ஒளிர்ந்திடும் போதுன்..

காதலில் நனைந்திட காத்திருக்கையிலே,

வானவில் வண்ணங்கள் வாரியெடுத்தென்

எண்ணத்தை முறித்திட முடிவு செய்து..

(வண்ணங்கள் ...)

Still We love..

When the one you love may not love you..

Or the one may not realize the depth in your love..

or they love someone else..

Those unnoticed words which you spelt out in true care..

Those drizzle showering window side when you wanted to have a hot sip together..

Those neglected gifts which are embraced by dusts..

Those silky chocolate papers which reflects their face..

Those unanswered questions for which you had to crave for at least a nod..

Those cold and fever nights when you longed for the dear's caressing fingers..

Those undelivered supports when your self-respect was tampered..

Those unarguable moments while you 're mesmerized by the eyes..

Those fine mornings when you identified your cheeks with tear marks..

More and more...

These are all that love can give you..

Still we love... :)

பார்வை

உன் காந்த பார்வையில் காதல் மலர்ந்ததே!

மலரும் மணமும் போலவே உன்னோடு உறைய வேண்டுமே !

துழாய் மாலை அழகினிலே ..

என் உள்ளம் கொள்ளை போனதே !

என் நினைவில் நிலைத்த கள்வனே

கருணை பொழிவாயே!

பணி

இதே பணி இணைத்தது!
இதே அறை மறைத்தது!
இதே நிலவு சிரித்தது!

சந்திக்க நினைவிருந்தும் தூரம் அதிகம் ..
அவளுக்கு உணரும் என்ற நினைவில் பேசிக்கொண்டே இருக்கும் மனம்
நினைவலைகளை தூது அனுப்பியும் கனவில் கூட பதில் வரவில்லை...

சித்தம் தெளியாமல் பிதற்றுகிறேன்,
என்னையறியாமல் நான் உன்னிடம் தொலைந்து போகிறேன்,
பார்க்கும் முகங்களிலெல்லாம் உன் அடையாளம் தேடுகிறேன்,
யாரும் என்னுடன் பேசுவதை வெறுக்கிறேன்,
தனிமையில் தகித்துக் கொண்டிருக்கின்றேன் ...

யார்?
யார் நீ?
என்னை தனிமைச் சிறையிலிருந்து மீடடாதவளே!
இதே பணி என்னை உணர்த்தியதா?

Krishna and Me

Does not the breeze fire you to scribble a poem?
Does not my charm tempt you to love?
Does not the solitude make you feel ashamed?
Does not a melody make you provoked?
Does not a tear drop a truth?
Does not a look convey you my agony?
Does not flower make you feel my touch?
Does not my age convey you the assault?
Does not any words remind you the promise?
Does not any moon prompt you that we had once met?
Anything which I do makes your presence more permanent in me!
I develop a deep love towards you!
You are spreading across my soul as my only spouse!
Figuring out those Vrindavan days since sinking madly in love!
Meet me early!
I just cant able to imagine days without you!

Loneliness

Once again I am left alone

Measuring the depth of darkness

Telling bedtime stories to myself

Waiting for my redeemer to break the silence

I can play chess as if I am two

Of course, I am confused that whom of them should win

The portrait I draw has got no colours

It is obvious that deserts hardly see flowers..